Hem eski Yunan medeniyeti kentlerinde, hem de Mısır’da yapılan kazılarda bulunan hardal tohumları 4000 yıl öncesine aittir. Milattan önce 400 yılında biber ticareti başlayıncaya kadar Akdeniz yöresinde bilinen en acı tat ve en ucuz malzeme hardal tohumuymuş. Bildiğimiz şekliyle hardal tarifine erken Roma İmparatorluğu döneminden beri rastlanır.

Tek oğlunu kaybeden bir anne çare bulması için Budha’ya gider. Budha ondan evlat, koca, anne, baba veya arkadaş kaybetmemiş bir aileden bir avuç hardal tohumu getirmesini ister. Köyünde böyle bir ev bulamayan anne, ölümün herkes için olduğunu ve yasında bencil olamayacağını anlar…

Hardal tohumu lahana ailesindendir. 3 çeşit hardal vardır. Siyah tohum elde edilen Avrupa yerlisidir ve en keskin acılığı olandır. Ancak yetişmesi zor bir bitki olduğu için yerini yavaş yavaş kahverengi hardala bırakmaktadır. Kahverengi hardal bir siyah hardal ve şalgam kırmasıdır. Daha kolay yetişir ve hasat edilir. Sert acılığı orta kıvamdadır. Birçok hazır Avrupa hardalı kah-verengi tohumdan yapılmaktadır. Beyaz/Sarı hardal bir Avrupa yerlisidir ve diğer iki kardeşine nazaran daha az keskindir. Buruna yükselen o acı, rahatsızlık veren his siyah ve kahverengiye kıyasla daha yumuşaktır. Beyaz tohum daha çok Amerikan hardalında kullanılır. İngiliz hardalı beyaz ve kahverengi hardal tohumunun karışımından üretilir.

Hardal tohumunu birkaç saat ıslatılıp öğüterek hardal yapabilirsin. Genelde sirke, şarap ve meyve suyu gibi asitli sıvılar kullanılır ki keskin acılık uzun süre kalsın. Bu keskinlik özellikle ısıyla yumuşadığı için hardalın pişirmenin sonuna doğru eklenmesi uygundur.

Hardalın tadını ferahlatmak için salatalık kullanabilirsin.

Birçok Hint tarifinde olduğu gibi hardal tohumu pişirildiği zaman keskin, sert acılık yerini lezzetli bir acılığa bırakır.

İlkokulda hepimizin deney olarak yaptığı fasulye filizi yetiştirmeyi beyaz hardal tohumuna uygulayarak 2 hafta içinde, 5 santim uzunluğa ulaşıncaya kadar, salatana katabileceğin hardal filizi yetiştirebilirsin.