Bütün veya doğranmış meyvenin şurupta pişirilmesiyle yapılan reçelin çok uzun bir geçmişi var. 1. yüzyıl Roma döneminde yazılan Culinary Matters adlı en eski yemek kitabında bile reçel tarifleri yer almış. Şeker kamışını ve işlenerek şeker elde etmeyi Asya’dan öğrenen Orta Doğu ülkelerinde şeker bolluğu olduğu için, reçel günlük besinlerden biriymiş. Reçeli tatlandırmak için bal da kullanılırmış. Böylece insanların meyvelerin vitaminlerinden yıl boyu faydalanmaları sağlanırmış.
Krallar, simyacılar, bilim insanları ve azizeler reçelin tadına, kokusuna ve renklerine bayılırlarmış. Jeanne d’Arc’ın cesaret versin diye her savaştan önce ayva reçeli yediği rivayet edilir. Catherine de’ Medici 1533’de Kral 2. Henry ile evlendiğinde parfüm yapımcılarını, pasta ustalarını ve şeflerini beraberinde Fransa’ya götürmüş. Diğer gastronomik zevklerinin yanı sıra kraliçe reçelden çok haz alırmış. Nostradamus, dünyanın sonuyla ilgili kehânetini yazmadan önce, reçel ve marmelat üzerine tez yazmış. Marie Curie radyoaktivite ile ilgili araştırmalarından kalan boş vakitlerini reçel yapımı üzerine deneylerle değerlendirirmiş.
Şeker bağımlılığımı yıllar içerisinde kontrol altına aldıkça hazır reçelleri maalesef yiyemez oldum. 1-2 markanın ‘şeker ilavesiz’ diye pazarladıkları özellikle mayhoş meyve reçellerini az miktarda tüketebiliyordum. Geçen yaz evde reçel yapmaya başlayınca 1 kilo meyveye 1 kilo şeker oranı ile tanıştım ve yiyememe sebebimi anladım. 🙂 Şekeri dörtte bire indirerek ilk şeftali reçelimi yaptım, çok beğenildi. Zamanla kendime göre 5 kup meyve – 1 kup şeker gibi bir oran buldum. 5 kup, meyvesine göre 750 gram ile 1,5 kilo arasında değişiyor. Meyvenin tatlılığına göre kimi reçel biraz daha tatlı kimi ise mayhoşa yakın olabiliyor. Az şekerin koruyuculuğu da az olduğu için diğer reçellere nazaran daha çabuk tüketilmesi gerekiyor. Reçellerim, meyve tadının öne çıktığı, iç bayıltmayan, gerçekten keyifle yediğimiz bir lezzet oldu bizim ev halkı ve paylaştığım arkadaşlarım için. Sanırım hala pazarlarda vişne bulabilirsiniz, denemeye değer.
malzemeler
- 1 1/2 kilo vişne, çekirdeklerini çıkart (aşağı yukarı 5 kup vişne)
- 1 kup şeker
- 1/4 ttk tuz
- 1 adet tarçın, çubuk
- 1 adet elmanın kalınca soyulmuş kabuğu
- 2 ttk nar ekşisi veya limon suyu
hazırlanışı
- Vişneye şeker, tuz ve çubuk tarçını ekle, nazikçe karıştır. 15 dakika kadar dinlendir.
- Elma kabuğunu ilave et, 1 taşım kaynat, orta ateşte arada karıştırarak koyulana kadar pişir.
- Nar ekşisini ilave et, 1 taşım kaynat. Ocaktan al. Çubuk tarçın ve elma kabuğunu çıkart, at. Hemen sterilize ettiğin kavanozlara doldur, kapaklarını kapat, ters çevir ve soğuyana kadar koyduğun yerden hareket ettirmeden beklet. Kavanozu açtıktan sonra buzdolabında tut.
- 1 çbk = 1 çorba kaşığı = 1 table spoon = 15 ml
- 1 ttk = 1 tatlı kaşığı = 1 tea spoon = 5 ml
- 1 kup ~ 1 su bardağı = 1 cup = 240 ml
- ölçüler
- not: Reçelin suyu 105-6° olduğu zaman şurup kıvamına geliyor ancak her reçelde bu dereceyi tutturamadım. İstersen suyu süzüp kaynatarak koyultabilirsin.
- not: Sterilize etmek için kavanozları ve kapakları yıkıyorum, 105° fırında 20 dakika tamamen kuruyana kadar ısıtıyorum ve fırında bırakıyorum. Dolduracağım zaman tek tek eldivenle alarak kullanıyorum.
- not: Elma kabuğu pektin içerdiğinden kıvam arttırıcıların olmadığı zamanlarda reçelin şurubunu koyultmak için kullanılan doğal bir malzeme.
TR 
EN